ปาราชิกนั้น ภิกษุต้องเข้าแล้วขาดจากภิกษุ.
สังฆาทิเสส
สังฆาทิเสสนั้น ต้องเข้าแล้ว ต้องอยู่กรรม (ปริวาสกรรม) จึงพ้นได้.
อาบัติอีก ๕ อย่าง
ภิกษุต้องเข้าแล้ว ต้องแสดง (สารภาพ) ต่อหน้าสงฆ์หรือคณะหรือภิกษุรูปใดรูปหนึ่งจึง
พ้นได้.
อาการที่ภิกษุจะต้องอาบัติเหล่านี้ ๖ อย่าง คือ
1. ต้องด้วยไม่ละอาย
2. ต้องด้วยไม่รู้ว่าสิ่งนี้จะเป็นอาบัติ (ความผิด)
3. ต้องด้วยสงสัยแล้วขืนทำลง
4. ต้องด้วยสำคัญว่าควรในของที่ไม่ควร
5.ต้องด้วยสำคัญว่าไม่ควรในของที่ควร
6. ต้องด้วยลืมสติ
ข้อที่พระพุทธเจ้าห้าม ซึ่งยกขึ้นเป็นสิกขาบท
1. ที่มาในพระปาติโมกข์
2. ไม่ได้มาในพระปาติโมกข์
สิกขาบทที่มาในพระปาติโมกข์นั้น คือ ปาราชิก ๔ สังฆาทิเสส ๑๓
อนิยต ๒ นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐ ปาจิตตีย์ ๙๒ ปาฏิเทสนียะ ๔
เสขิยะ ๗๕ รวมเป็น ๒๒๐ นับทั้งอธิกรณสมถะด้วยเป็น ๒๒๗.
ปาราชิก ๔
๑. เสพเมถุน (ร่วมเพศ) ต้องปาราชิก.
๒. ภิกษุถือเอาของที่เจ้าของเขาไม่ได้ให้ (ขโมย) ได้ราคา ๕ มาสกต้องปาราชิก.
๓. ภิกษุแกล้งฆ่ามนุษย์ให้ตาย ต้องปาราชิก.
๔. ภิกษุอวดอุตตริมนุสสธรรม ( คือธรรมอันยิ่งของมนุษย์ หรือ คุณธรรมอันวิเศษเหนือมนุษย์ ) ที่ไม่มีในตน ต้องปาราชิก.
หลักสูตร นักธรรมตรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น